#KİTAP - Kendine Ait Bir Oda

Önemli olan, yazmak istediğinizi yazmanızdır. Çağlar boyunca mı, birkaç saatliğine mi önemli olacağını kimse bilemez. 

Böbürlenmeden ya da karşı cinsi incitmeden, Gurur ve Önyargı'nın iyi bir roman olduğunu söyleyebiliriz. Ne olursa olsun, Gurur ve Önyargı'yı yazarken utanmazdı insan. Yine de bir menteşe gıcırdadığında memnun oluyordu Jane Austin, odaya kimse girmeden el yazmasını gizleyebiliyordu. Jane Austin' in gözünde Gurur ve Önyargı'yı yazmanın ayıplanacak bir yanı vardı. Acaba diye düşündüm, Jane Austin, eve gelen konuklardan gizleme ihtiyacı duymasaydı Gurur ve Önyargıyı,  daha iyi bir roman olabilir miydi?

Anlamak için bir iki sayfa okudum; ama içinde bulunduğu koşulların çalışmasına en ufak bir zarar verdiğini işaret eden bir şeye rastlamadım. Belki de bu işteki asıl mucize buydu. İşte 1800'lerde bir kadın; kin duymadan, umutsuzluğa kapılmadan, korkmadan, itiraz etmeden, öğüt vermeden yazıyordu. Shakespeare'de böyle yazmıştı, diye düşündüm, Antonius ve Kleopatra'ya bakarken; insanlar Sheakespeare ile Jane Austin'i karşılaştırırken, her ikisinin de zihninde kendilerini engelleyecek, her şeyi tükettiğini söylemek istemiş olabilirler; Bu nedenle de biz Jane Austin'i tanımıyoruz ve Shakespeare'yi tanımıyoruz ve bu nedenle de Jane Austin yazdığı her kelimeyi sindiriyor, Shakespeare'de aynısını yapıyor. 

"""

Zihnimin içini dikkatle araştırdığımda; arkadaş olmak, eşit olmak, insanları daha yüce amaçlara yöneltmek gibi soylu duygulara rastlamıyorum. Kısaca ve basit sözcüklerle, insanın kendisi olması her şeyden daha önemlidir derken buluyorum kendimi. Başkalarını etkilemeyi hayal etmeyi bırakın derdim, Her şeyi kendi içinde düşünün.